“The Maureens veranderen niks aan hun formule en trakteren ons op zonovergoten sixties georiënteerde indiepop vrolijkheid. We wanen ons nog steeds in de jaren negentig, en misschien ligt daar juist wel de kracht van dit Utrechtse gezelschap. Er is behoefte aan levendigheid en kleur om die wrange grijsheid mee weg te spoelen. Melodieuze harmonieuze koortjes om dat gevoel van harmonie te versterken. Dat het niet allemaal vlekkeloos gezongen is siert ze. Men weet donders goed dat The Beach Boys aan perfectionisme ten onder ging. Everyone Smiles heeft iets natuurlijks, oprecht eerlijk, met zelfs een mespunt aan The Beatles psychedelica.
Nostalgisch Start Again weg zwijmelen. Het lijkt net alsof The Maureens weer aan het begin van hun carrière staan en dat prille speelplezier opnieuw uitstralen. Eigenlijk moeten we met z’n allen dat positivisme vasthouden. Everyone Smiles straalt het gemoedelijke “laten we eens wat aardiger tegen elkaar gevoel” uit. De echte wereldverbeteraars zijn de onzichtbare helden die niet grote bergen verzetten, maar degene die klein hun steentje bijdragen. Om de maatschappij draaiende te houden moet je voor de zwakkeren opkomen. Hendrik-Jan de Wolff zet alles in werking om deze idealistische gedachtegang vast te houden. Die lach op het gezicht is een pure noodzaak, zelfs als je ernstig kritisch je blik verrijkt.”
