Ook achter het album Vessels van Starset zit een heel verhaal dat gestoeld is op science-fiction en wetenschap. Dustin Bates, het creatieve brein achter de Amerikaanse rockband, heeft dan ook meer in zijn mars dan alleen maar leuke en goede composities schrijven. Zo zal er in 2017 ook een stripboek bij Marvel Comics van zijn hand verschijnen. Een creatief én productief mannetje dus.
In deze review wil ik me even los worstelen van het verhaal achter het verhaal en me voornamelijk concentreren op de muziek van Starset.
Begin november hebben we op Rockportaal de eerste video gepost. Het betreft de officiële (audio)video van het nummer Monster en is in drie maanden ruim 2 miljoen keer bekeken. Vooral in Amerika heeft Starset dan ook het nodige succes weten te boeken na het debuutalbum Transmissions.
Het nieuwe album Vessels ligt in het verlengde van Transmissions en biedt de luisteraar wederom aantrekkelijke composities die het beste van de elektronische en rockmuziek met elkaar verbinden en als bindmiddel wat metalinvloeden weet te gebruiken. Zo is het goed om het gruntgeluid, in het sferische perspectief van Starset, in Frequency te horen. Een element dat bij Gravity Of You ook siert. Vooral de tweede zangpartij naast het stemgeluid van Dustin Bates geeft deze compositie meer diepte en gevoel. Muzikaal richt Starset zich in Gravity Of You op het geluid van een band als Linkin’ Park. Deze invloed lijkt ook in Bringing It Down naar voren te komen. Deze compositie begint met een intro dat me even doet denken aan de Trans-Siberian Orchestra, het bouwt zich daarna langzaam op tot een stevige rockbasis van waaruit het nummer meer vorm krijgt. Het orkestrale aspect komt later in de compositie nog sterk terug met de daarbij behorende krachtige en schurende zang. Een mooi contrast met de meer lieflijke zangklanken.
De naam Starset impliceert wat futuristische beelden. Die komen sterk naar voren in Satellite en Ricochet. Satellite is een goed voorbeeld van het totale geluid dat Dustin Bates met Starset neerzet op Vessels. De compositie biedt de kracht van een (populaire) melodie in een muzikale omlijsting waarbij de heldere zang het frivole en aantrekkelijke karakter van de compositie versterkt. In Ricochet zijn het de mechanische sferen die de toon zetten in een doorgaande melodie. Het start met spaceytonen en het drumgeluid klinkt klinisch en strak. Het warme stemgeluid geeft deze steriele atmosfeer diepte. De compositie blijft vrij vlak in diversiteit in de coupletten. In de refreinen wordt de ‘koude’ elektronische apparatuur even uitgezet om met het ‘warme’ instrumentarium een vol geluid neer te zetten.
Wat me gedurende het hele album opvalt, is dat de veertien composities gewoon lekker aanspreken. De nummers blijven hangen in je hoofd en dat komt zeker door herkenbare en aantrekkelijke refreinen die gebruikt worden. Ook in het door stevige rockelementen gevulde Into The Unknown en Die For You.
Toch komt Starset in Everglow en Back To The Earth wat uit zijn comfortzone. Everglow is rustig en ‘organisch’, terwijl Back To The Earth een opeenhoping is van bombast en epische taferelen. Zonder zich trouwens te verliezen in een over-the-top-sfeerbeeld.
Vessels is daarmee een mooi vervolg op Transmissions en toont een band die de kwaliteit van de composities hoog weet te houden. Starset heeft toch een duidelijk geluid van zichzelf en is daarmee toch ook onderscheidend van andere bands. En dat is niet verkeerd in deze tijd.
Bron: Rockportaal.nl
