Joe Bonamassa

Another year, another Joe Bonamassa live cd. Dat is het inmiddels normale patroon bij onze bluesrockvriend, maar ik vermoed dat Live at the Sydney Opera House deze keer meer als zoethoudertje bedoeld is dan als volwaardige live-release. Dat maak ik op uit het feit dat het nu maar om 1 cd gaat (zonder dvd) en dat het concert al uit 2016 stamt en dus geen nummers van de laatste studioplaat Redemption bevat, de plaat staat in het teken van de toenmalige release Blues of Desperation. Een zoethoudertje dus voordat de nieuwe studiorelease komt, maar zeker geen tussendoortje. Want Ome Joe was in 2016 lekker in zijn bluesrockmood, dus niks geen gedonder met akoestische jammerhouten of een overdosis aan gasten, gewoon de beuk erin. Met her en der een rustpuntje maar een plaat die opent met het intro van Jethro Tull’s Locomotive Breath om daarna uit te monden in Bonamassa’s eigen heavy This Train, dan weet de liefhebber dat het wel goed zit. En dat zit het dus ook!