Na Blossom en Modern Ruin is End Of Suffering het derde album van Frank Carter & The Rattlesnakes. Opgenomen in slechts zes maanden tijdens de hittegolf die Londen afgelopen zomer teisterde, horen we op End Of Suffering, de titel is vernoemd naar de Boeddhistische term voor verlichting, het geluid van een band dat een geheel nieuw gevoelsgebied heeft betreden. Het is een veertig minuten durende rock ‘n’roll achtbaan met recht-voor-zijn-raap rocktracks, grunge-achtige nummers en verschroeiende soulballads die allen zijn doorspekt met teksten die bloedeerlijk zijn.
Met Cam Blackwood (George Ezra / Jack Savoretti) en mixer Alan Moulder (Nine Inch Nails / Queens Of The Stone Age) achter de knoppen, racen ze met volle snelheid over nieuwe muzikale wegen. Op opener Why A Butterfly Can’t Love A Spider reikt Frank Carter tot grote hoogten, terwijl de eerste single Crowbar strak en vlijmscherp klinkt. Als een muzikale Molotov cocktail compleet met de anarchistische ziel van de gele-hesjes beweging in Frankrijk. Frank Carter: ‘I saw an amazing bit of graffitti during the Paris riots which said: We’ve cut off heads for less than this. I loved that attitude. People are sick of being force fed doom and gloom.’ Als de storm een beetje is gaan liggen, komen er andere wonderbaarlijke schaduwen naar de oppervlakte drijven. Anxiety bijvoorbeeld, het schitterende Love Games of Angel Wings, dat dezelfde sombere poëzie kent als het werk van Charles Bukowski. Op End Of Suffering horen we Tom Morello als gastgitarist op het nummer Tyrant Lizard King. De twee kwamen elkaar afgelopen zomer na lange tijd weer tegen op het Resurrection Festival in Spanje, waar Frank de Rage Against The Machine-klassieker Killing In The Name zong.
In een tijd waarin voorgefabriceerde pop en gecodificeerde rock domineren, doet End Of Suffering wat alle goede muziek zou moeten doen, het verheft je gevoel en roert je ziel.
