Op Record Store Day verschijnen ruim 500 exclusieve releases en vinden er ruim 300 instores plaats in het hele land. Maar hoe gaat het er eigenlijk aan toe bij de platenzaak bij de voorbereidingen? Willem van Platenzaak Wil’m schreef over zijn avontuur in zijn platenwinkeltje rond Record Store Day.
Blog 34 | Record Store Day (avonturen in mijn platenwinkeltje)
Het is alweer ver na middernacht. Nog altijd druk bezig in mijn koppie met van alles en nog wat, lig ik onrustig in ons bedje, de slaap lijkt ver weg. Heb ik hier aan gedacht, is dat wel goed geregeld. Uiteindelijk leg ik mijn telefoon naast me neer en draai op mijn zij, maar ik krijg mijn ogen niet eens gesloten. Uiteindelijk pak ik een slaappil voor die paar uurtjes want morgen is de grote dag.Het voelt als 5 december, ik kan me nog levendig voorstellen hoe het was als kleine jongen, de avond voor Sinterklaas, de vlinders in je buik, de onrust die door je aderen giert, wat o wat brengt morgen. Uiteindelijk val ik in slaap… ish.
Het is nog donker als ik wakker word. Ik moet eruit, niet van de wekker maar van mezelf. Slaapdronken douche ik de nacht uit mijn lichaam en na alle badkamerhandelingen loop ik de trap af. Schoenen aan, en met mijn sleutels in de ene hand en mijn tas in de andere hand stap ik de vroege ochtend in. Al snel ben ik bij de winkel, lampjes aan, koffie zetten voor Joop die straks komt en aan de gang. De spullen staan al voor 6 uur buiten, de zon laat zich voorzichtig zien en dan regent het… als het ook maar droog wordt.
Een uurtje later staat Joop al voor de deur, en met een bak koffie in de hand gaan we het podium opbouwen. Even later arriveert Jeroen met zijn weergaloze PA en we bouwen alles soepel op. De regen is weg en wordt niet meer verwacht, droog! Koud, maar droog, dat telt! Koen voegt zich al snel bij ons en ook mijn “sidekick” Tim is er, ondanks al zijn rugproblemen ook weer bij. Het opbouwen verloopt soepel, en terwijl Dick zijn bloemenwinkel opent vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Soms even wat posten op Facebook en als de klok tien uur slaat klinken de eerste tonen uit de speakers, we gaan het redden!
Anniek helpt de eerste klanten in de winkel, jeetje, wat is het al druk! Mercy John en zijn band arriveren en na de soundcheck is iedereen er klaar voor. Het pleintje loopt vol op de vroege morgen als om elf uur John’s prachtige stem de harten steelt van het publiek. De band maakt een gretige indruk en speelt de pannen van het dak, Record Store Day is begonnen! Nadat het publiek zijn handen heeft stuk geklapt, is Lookapony klaar voor het volgende optreden. De rock daalt over Veghel met hun rauwe sound, het is genieten. De mannen van Navarone arriveren, we drinken een bakkie, kletsen honderduit, de verkopen gaan als een trein en Anniek en Liek draaien samen de winkel, terwijl ik vlieg van links naar rechts. Navarone, in mijn ogen Nederlands beste rockband, laat zien waarom ze de beste zijn, het volle plein zingt uit volle borst mee: “Up in the lonely nights!!”
Hilarisch als Merlijn er een kazoo bij haalt, kippenvel met een big smile! Na het einde van de set klinkt een klaterend applaus en is het tijd voor de Engelse blues sensatie Bex Marshall. Terwijl Liek en Ricky de mannen van Navarone van eten en drinken voorzien, wint Bex met haar weergaloze stem haar publiek, wat een talent. Robert Den Hartigh is aan de beurt en passievol verovert hij de harten van iedereen, roots op zijn best. De Navarone guys blijven nog lang genieten van de stampvolle winkel, alle aandacht en ons gezelschap. Ze zijn niet weg te slaan. De glimlach zal nog dagen op mijn gezicht te zien zijn, soms een traan van geluk, kippenvel van alle positieve reacties, ik ren me suf, iedere seconde nog weer gelukkiger dan de vorige.
Omroep Brabant belt voor een interview en een stukje op de site, de winkel blijft maar vollopen met klanten, de kassa maakt overuren en er is geen kritische noot te ontdekken. Veel van onze vrienden komen langs, heerlijk, man wat stralen we vandaag. Rob Klerkx flirt zich in onze harten met zijn Secret en “rocken the joint”. En als Argus zich klaar maakt voor een spetterend slot, lachen we ons de tandjes, met Rob en zijn gevolg. Argus sluit buiten af en na een prachtige progset is het helaas voorbij. Tijd om op te ruimen.
Jeroen, Liek, Tim, Joop, Suzanne, Koen, Ricky en natuurlijk Anniek, thanks allemaal! Het geluid was fantastisch, de bands waren lyrisch over de ontvangst en de set up, de catering was top, de verkopen fantastisch. Regelmatig stond er een rij aan de kassa en tientallen mensen vulden een platenzaak, “back to the seventies!”. Als alles is opgeruimd en we doodmoe in ons bedje liggen blijf ik maar ratelen. Wat een dag, Jeroen en Tim zijn vakmensen, wat een geluid en de rest, jeetje wat een inzet. Ik ben nog net zo onrustig als 24 uur geleden, de tranen zitten hoog, we hebben het wel weer mooi geflikt.
Conclusie: platenzaken anno 2017 zijn relevant, belangrijk en ik kan niet wachten om dinsdag de deur weer te openen…. Geluk zit vaak in kleine dingen, maar de herinnering aan deze grootse dag, dankzij jullie allemaal, zal het mijn hart blijven vullen…. DANK!
Tekst: Willem / Platenzaak Wil’m
