Met zijn drieën houden ze Poort Music draaiende. Maar aan alles komt een eind. Weloverwogen trekt het drietal de stekker eruit. Volgend jaar is de oudste muziekwinkel van ons land historie.
Uit: De Leeuwarder Courant, door Rudolf Nammensma
Sinds mensenheugenis kan men in Leeuwarden voor muziekdragers terecht aan de Voorstreek bij Poort Music.
De vroegere slogan ‘Heb je het al gehoord? Een plaat van Poort’ staat nog steeds gegrift in het geheugenvan veel ouderen. Is Poort Music tot het cultureel erfgoed van de Friese hoofdstad gaan behoren? Nee. Eind december sluit deze muziektempel
zijn deuren. Dan zwijgt de muziek, verdwijnt een monument uit het stadsbeeld, naar zeggen de oudste muziekzaak van ons land, en eindigt een tijdperk dat reikt van de bakelieten plaat tot en met de cd. Het pand is verkocht.
Al jaren houden ze Poort Music draaiende. Twee zusters en een echtgenoot.
Hans Sambrink (64) heeft de apparatuur onder zijn hoede. De zussen richten zich voornamelijk op cd’s: Jeannette Sambrink (57) op de populaire en Sophie Kooistra (48) op de klassieke. Met zijn tweeën hebben de dames zoveel jaren ervaring dat ze herhaaldelijk kans zien opnames in handen te krijgen die via reguliere circuits niet of lastig verkrijgbaar zijn. Daarvoor onderhouden ze contacten met een bedrijf in Manchester.
De zussen kunnen boeken vullen met bijzondere voorvallen. Winkeldagboeken noemt Sophie ze. Misschien komen ze er ooit, met daarin het verhaal van de klant met sombrero, de dakloze die een aanleiding zocht voor zijn arrestatie: ,,Ik ben
ontsnapt uit een inrichting en levensgevaarlijk.’’ Maar van een overnachting in een warme cel, waar hij op uit was, is het toen niet gekomen. Dan is er de overval uit 2006, waarbij de dader werd overmeesterd met een stofzuigerbuis. En de winkelpui die tot twee keer toe aan gort werd gereden. Sophie: ,,Klanten krijgen van ons altijd een persoonlijke behandeling.
Ook als ze een mailtje sturen. Dat is een deel van onze kracht.’’
Persoonlijke belangstelling
Die belangstelling zet zich ook door op het persoonlijke vlak. ,,Lief en leed wordt met ons gedeeld. Zelfs als de goudvis dood is krijgen we het te horen.’’ Die sociale, bindende rol is volgens Sophie even belangrijk als het grote assortiment, dat voor een deel
op de vaste klanten wordt ingekocht. De zussen zijn opgegroeid in de zaak, die door de naamgever 93 jaar terug is opgericht in Harlingen en later, in Leeuwarden, wordt overgenomen door hun ouders, het echtpaar Wilkes. Pa verkoopt apparatuur. Ma
staat op ‘klassiek’. Voor ‘populair’wordt personeel ingehuurd.
Met het terugtreden van hun ouders – pa komt in 1996 te overlijden – worden de dochters geleidelijk aan steeds
meer bij de zaak betrokken. Eerst Jeannette en dertig jaar geleden ook Sophie. Dan duurt het niet lang of Poort Music wordt gerund door de familie. Inkoop, verkoop, administratie en strategische beslissingen nemen. Met succes. Veel tijd voor ontspanning is er niet. De concurrentie is op dat moment groot. De Music Store verschijnt, de Free Record Shop verhuist van het Naauw naar een prominentere plek in het Winkelcentrum Zaailand. De V&D en Van den Akker zijn er ook nog. Kruidvat ontpopt zich als grossier van muziek, vooral klassieke en doorgaans uitgebracht in megaboxen. Even later verschijnt de Media
Markt, met apparatuur en beelden geluiddragers. Aanvankelijk lijken meerdere muziekzaken naast elkaar te kunnen bestaan. Maar enkele vallen om als de eerste webshops in de lucht komen. Poort Music niet.
Ook niet als Klassieke Zaken, de brancheorganisatie waarbij Poort Music is aangesloten, nog een plek krijgt in Leeuwarden: in Boekhandel Van der Velde. Poort Music heeft inmiddels zelf een bloeiende webwinkel.
Afscheid valt zwaar
Niet voor niets valt het drietal het afscheid zwaar. Hans: ,,Maar wat moeten we anders. Er zijn geen opvolgers.
En met zijn drieën worden we ouder en dus kwetsbaarder. Stel dat we ineens zouden moeten stoppen en het pand zou voor lange tijd onverkoopbaar blijken.’’ Van dat spookbeeld is het drietal inmiddels verlost. Het vijf panden omvattende
Poort Music wordt door de nieuwe eigenaar opgedeeld in appartementen.
Er komt een zeer bescheiden winkelvloer terug. Het complex stamt uit de Tachtigjarige Oorlog en kent nog veel originele elementen. De Vlaamse gevel is de enige in Leeuwarden. En de apparatuurafdeling huist in een vroegere schuilkerk.
Sophie: ,,De binnenplaats is nu volgebouwd, maar in de laatste wereldoorlog stond daar een toiletgebouwtje waarin Joden zaten ondergedoken.’’
Jeannette: ,,We hebben nog zo’n dertienduizend cd’s en veel hifi-apparatuur die we de komende tijd moeten zien kwijt te raken. Natuurlijk gaan we werken met opruimingsacties. Maar leuk is het niet. Al onze klantcontacten zullen grotendeels verdwijnen.’’
Als een voorbijganger de winkel binnenkomt met boeketjes bloemen en flessen bubbels weet Sophie zich te herinneren dat hij al ruim veertig jaar klant is. Een dag eerder was hij van de sluiting op de hoogte gesteld. Jeannette zegt niets en wrijft in haar ogen.
(Uit: De Leeuwarder Courant, 9 oktober 2017)
Foto onderschrift:
Muziekzaak Poort stopt: ,,Wat moeten we anders? Er zijn geen opvolgers.’’ Links, met hond Sjaakie: Jeanette Sambrink, rechts haar zus Sophie Kooistra.
Foto: Niels Westra
Hier kun je het item terug kijken van Jeanette en Sophie bij Hart van Nederland.
