Sven Hammond bestaat nu zo’n kleine twintig jaar en in dat tijdvak heeft de band rond organist Sven Figee een volkomen terechte reputatie opgebouwd als een van de opwindendste live-acts van de lage landen. Met het voortreffelijke nieuwe album Cosmic Gold bewijst men evenwel opnieuw die tomeloze vitaliteit op de bühne moeiteloos naar de studio te kunnen overhevelen. En extra leuk: op Record Store Day 2025 verschijnt de 2lp- en 2cd-versie van Figees soundtrack voor de film North Sea – Nature Untamed
“Goud vinyl!” kraait Sven Figee enthousiast. De organist en naamgever van Sven Hammond heeft het over de vinylversie van het nieuwe album, dat toepasselijk Cosmic Gold werd gedoopt. Het zou zomaar de titel van een oldies-compilatie kunnen zijn en in een bepaald opzicht sorteren de elf nummers in dezen hetzelfde effect: ze vormen tezamen een soort compendium van alle invloeden die in de loop der tijd het groepsgeluid hebben bepaald, waarbij expliciet de zwarte muziek uit de jaren zeventig eer wordt betoond – van romige funk en sophisticated softsoul tot de betere disco. Figee beaamt dat onmiddellijk. “Ja, het zijn de inspiraties uit de dertig jaar dat ik nu actief ben in de muziek die hier samenkomen. Ik heb het wel modern willen laten klinken, ook al heb ik oudere technieken gebruikt en is het inderdaad honderd procent geïnspireerd op de seventies. Handwerk, echte percussie, geen loops.”
Het teruggrijpen naar het verleden wierp ook vruchten af op het vorige album Sphere (2021), een plaat met even moedige als geslaagde bewerkingen van composities van jazzpianist Thelonious Monk. Ik opper dat ze dat misschien ook eens zouden moeten proberen met het oeuvre van McCoy Tyner, maar dan wel graag zonder medewerking van rappers als Typhoon en Akwasi. Die waren op Sphere immers ware stoorzenders gebleken. “Dat was een wens van het label,” verklaart Figee nu. “Die dachten dat het daardoor beter verkoopbaar zou zijn. Nee, ik luister daar niet meer naar. Ik vaar nu alleen nog maar mijn eigen koers. Niet dat ik alleen mijn eigen zin doordrijf, maar ik praat met de jongens en we doen dan waarvan wíj denken dat het werkt. Neem Blue Balls op dit album, een voorbeeld van een nummer dat nooit op ook maar op één radiostation zal komen, maar het is wel een te gekke playlist-track. Een soort oernummer, met de gitaar direct in de mengtafel.”
Geen hitsingle
Hoewel het commercieel potentieel van hun materiaal niet ontkend kan worden, is een hitsingle tot nu toe uitgebleven. De live-reputatie is inmiddels onaantastbaar, maar ook vier seizoenen van het tv-programma Matthijs Gaat Door waarin men als de Sven Hammond Big Band aantrad, hebben sindsdien niet geleid tot een grotere bereidwilligheid bij radiomakers of een scherper afgetekend publiek profiel met een tegelijk daaruit voortvloeiende verhoogde marktwaarde (lees: hitkansen). “Nee hoor, helemaal niet,” stelt Figee ferm. “Heeft nul invloed gehad. Wél op hoeveel mensen zijn komen kijken bij onze concerten en de ticketsales. We zijn er bekender door geworden, maar het is niet zo dat de radio ons daardoor is gaan draaien.”
Voor een band die al vanaf 2006 aan de weg timmert, moet het onder deze omstandigheden toch lastig zijn om het hoofd boven water te kunnen houden. Figee blijft er niettemin filosofisch onder. “Ik maak muziek omdat ik het vooral heel leuk vind. Goede platen maken kost veel geld, maar ik heb zelf een hele goede studio waarin ik veel geïnvesteerd heb. Zolang ik de huur betaal, kan ik daar platen opnemen. Ik heb een band met zeer enthousiaste guys en zolang de mensen naar de clubs komen om onze shows te zien, vind ik het allemaal prima. Als je de hele tijd bezig blijft met het nastreven van een hit, dan raak je gefrustreerd want de markt wordt al overspoeld met mensen die ook graag zo’n hit willen scoren. Misschien vinden ze het ook een beetje ingewikkeld: een band met een Hammond-organist als een soort lead-persoon…”
In 2018 verliet zanger Ivan Peroti het gezelschap. Een frontman met zo’n begenadigde strot te zien vertrekken, betekende even een pas op de plaats. “Dat sloeg wel een gat, zeker,” bevestigt Figee. “Het heeft me niet doen twijfelen of ik zou doorgaan, maar ik moest er wel van bijkomen. Tot mezelf komen. Heb ook een tijdje met de gedachte gespeeld om een soloplaat te maken met piano. Toen zei iemand: leuk, je moet dan ook Joep Beving eens gaan checken. Ik kijk godverdomme naar Joep en denk: die is twee meter zes en heeft een baard van een halve meter. Dan kom ík en word ik reserve-Joep! Dus al die nummers heb ik in de prullenbak gegooid, haha! Ik chargeer nu, want dit speelde zich allemaal af in mijn hoofd – zo bén ik eigenlijk niet – maar het geeft aan door wat voor proces ik toen heen ben gegaan.”
Figee naar de film
“Het is heel leuk dat ik nu ook de kant van de filmmuziek ben opgegaan. Mijn eerste feature-film was De Wilde Noordzee, een natuurdocumentaire. De muziek daarvoor is al een tijdje geleden verschenen, maar wordt nu op lp en cd opnieuw uitgebracht voor Record Store Day. Supergaaf – die film heeft 150.000 bezoekers in de bioscoop gekregen. Gewoon een hit! Dáár had ik dus wel een hit, haha!”
Tekst: Chris van Oostrom
