De liefde voor vinyl zit bij NPO Radio 2-DJ Wouter van der Goes diep, heel diep. Elke vrijdag presenteert hij Vinyl Friday, waar hij live op de radio alleen maar platen draait. Over smaak kun je met hem twisten maar kom niet aan Billy Joel.
Vinyl Magazine sprak met hem tijdens de uitzending.
Tekst: Lieneke van Dijk – Foto’s: Jesse Kraal
“Oh ja, dat is ook met vinyl., die plaat kan dan ineens afgelopen zijn”, grinnikte Wouter van der Goes tegen zijn luisteraars tijdens de uitzending als hij het gesprek met mij ineens onderbreekt omdat hij de zender op moet.
In het gezellige huiskamerstudiootje in Hilversum staat de dj – de schoenen uit – mee te dansen achter zijn tafel met alle nummers die hij draait. Elke uitzending van Vinyl Friday neemt Wouter een stapel platen uit zijn eigen verzameling mee. “Peter”, zegt hij tegen een luisteraar die aan de lijn hangt, “jij wilde Bruce Springsteen tijdens het sporten, ben je al een beetje moe?”
Na overleg met Peter draait Wouter een nummer van The Boss dat hij bij zich heeft: Born to Run.
“Zo gaat het meestal”, zegt Marloes Braakhekke, redacteur bij Wout2Day.
“Luisteraars vragen een plaat aan, Wouter kijkt wat hij bij zich heeft en daar onderhandelen ze dan over.”
“Dat is ook het mooie aan vinyl”, voegt Wouter toe tussen twee platen door. “Het aanbod is beperkt. Als ik op een vinylfeestje draai, kan ik zeggen: ‘Nee, sorry, die heb ik niet bij me.’ En als ik ‘m wel bij me heb, is dat te gek. Die beperkte middelen maken het juist zo leuk.”
Oh Oh – Billy Joel
Ruim twee jaar geleden begon Wouter met Wout2Day, elke dag tussen 18.00u en 20.00u op NPO Radio 2.
Op vrijdag is het Vinyl Fiday en wordt er alleen maar van plaat gedraaid.
“Ik vond het leuk om vinyl te draaien in de uitzending”, zegt hij terwijl hij zijn koptelefoon schuin op zijn hoofd zet. “Ik haalde al mijn oude vinyl op bij mijn moeder, achter een schot op zolder. Heel grappig, ik zag al mijn oude platen weer. Ik herkende de hoesjes en wist weer precies waar de scheurtjes en waar de stickertjes zaten. Ho wacht ff, ik zet even een volgend plaatje op.”
“De beleving van vinyl is bij de luisteraars heel anders”, voegt Marloes zacht toe. “Vinyl leeft veel meer. Nog voordat de uitzending überhaupt is begonnen, stromen de berichtjes al binnen. Dan vragen ze of Wout bepaalde platen bij zich heeft, heel leuk is dat.”
“Vinyl is de ideale manier om iets goed te beluisteren”, vertelt Wout tussen twee platen door. “Ik heb een lp van Billy Joel en daar heb ik pas bepaalde liedjes op ontdekt omdat ik die op lp luisterde. We zijn zo gewend om een liedje te downloaden en als we een cd kopen, skippen we meteen naar het nummer dat we willen horen. Vinyl is de ideale manier om iets goed te beluisteren. Zo ontdekte ik laatst Summer, Highland Falls van Joel en ik werd meteen verliefd. Ik vind de techniek van nu fantastisch – dat je in de stad loopt, een liedje hoort en met twee drukken op de knop weet welk liedje het is. En het is supertof dat ik nu meteen Joel aan jou als MP3 kan laten horen. Maar als ik thuis ben, zet ik vinyl op. Wil je het horen? Houd je van Billy Joel?”
Nee, ik houd niet van Billy Joel.
Verbijsterd kijkt Wouter me aan. “Dan laat ik het nummer ook niet horen. Je kunt nu gaan”, grapt hij.
De fascinatie voor ronddraaiende dingen
In de studio staat een camera gericht op de platenspelers waarop de lp’s draaien. “Dat is ook echt een ding”, zegt Wouter terwijl hij een nieuwe plaat klaarlegt. “Ronddraaiende dingen. Een collega van ons heeft een droger gekocht en betaalde 50 euro meer zodat hij naar binnen kan kijken. Dat snap ik helemaal, dat herken ik van vroeger. Een ronddraaiende lp is een rustgevend iets, dat is therapeutisch.” Ondertussen loopt hij als een tennisser tussen de twee platenspelers heen en weer en zakt hij af en toe door z’n knieën om tussen de platen die op de grond staan te zoeken. “Ja, het is hard werken hoor!”, mompelt hij vanaf de grond. “Ik heb geen systeem, alles ligt overal. Hier, daar gaan we al. Ik heb er weer een puinzooi van gemaakt, waar ligt die hoes nou?”
De platen nemen bij Wouter thuis inmiddels grote delen van de boven- en benedenverdieping in. Hoeveel zijn het er? “Pff, echt geen idee. Duizenden. Ik heb alleen al een collectie van 400-500 jazzplaten. Dixieland, Duke Ellington, dat soort dingen. Dat is de oude collectie van mijn vader, dat vind ik fantastisch. Ik denk niet dat je oude mp3’tjes van je vader overneemt”.
Met de juiste plaat in handen komt hij weer omhoog.
“Maar je houdt niet van Joel, wat vind jij dan mooi?” Ik vertel over mijn grote voorkeur voor Talking Heads, vooral vanaf vinyl. Voor ik het weet, is Wouter alweer in gesprek met een luisteraar over de volgende plaat. “Jij wilde Nina Simone graag horen. Is To Love Somebody goed?”, zegt hij tegen de luisteraar, waarna al snel Nina Simone over de radio klinkt.
“Hoe kun je nou Talking Heads wel goed vinden en Billy Joel niet? Het is allebei 80s, het is allebei melodieus. Ik snap niks van jou.” Ondanks onze discussie, ziet Wouter over het algemeen wel hoe vinyl mensen bij elkaar brengt. “Laatst hadden we een meisje van 15, die vond Thriller van Michael Jackson wel een goede plaat. Of vorige week, toen draaide ik C’est la Vie van Robbie Nevil – ik kreeg meteen een foto van een luisteraar dat ie die ook in de kast had staan. Dat is toch prachtig”, zegt hij terwijl hij Nina Simone veilig terug in de hoes doet. “Marvin Gaye dan? Is dat wel goed?”
Gekraak
Af en toe loopt Wouter van de microfoon weg om een plaat goed te zetten en dat is te horen op de radio. Het geeft het gevoel dat je echt naast hem zit en samen naar muziek luistert. “Je kunt vinyluitzendingen maken zonder dat je het hoort, los van het overslaan van de plaat of het gekraak. Maar dat is niet leuk. Ik laat het wel een beetje gebeuren. Dat je hoort dat het van vinyl komt. Marloes, kun je die Nico even bellen over Dire Straits?” Oeh, Dire Straits! “Die vind je dan weer wel goed? Ik snap je niet, alles wat ik zeg, vind je goed, behalve Joel.”
Marloes en redacteur Wart lachen mee en knikken als Wouter tegen zijn luisteraars praat. Het lijkt alsof hij het echt tegen hen heeft, het is bijna niet te merken dat er nog tienduizenden mensen mee luisteren. Het overbrengen van de liefde voor muziek gaat Wouter makkelijk af en is te voelen en te zien in hoe het met zijn platen en zijn luisteraars omgaat. Ik heb er drie nieuwe radiovrienden bij. En een kusje voor Billy Joel.
———————————————————————————————————————————————————
Wouter van der Goes (Alkmaar, 1973) presenteert sinds september 2014 Wout2Day bij KRO-NCRV, dat tussen 18.00u en 20.00u wordt uitgezonden op NPO Radio 2. Op zaterdagnacht kun je hem ook van 2.00u tot 4.00u horen, als hij vanuit huis het soulprogramma On The Beat presenteert. Eerder werkte Wouter onder meer voor Radio 538, Q-music en 3FM. De eerste single die hij kocht, was Er staat een paard in de gang van André van Duin. Later kwam alles toch nog goed…
———————————————————————————————————————————————————
Dit artikel is eerder verschenen in Vinyl Magazine nr. 1 en kun je hier nabestellen.
Het volgende nummer verschijnt op 25 juli.
