Hele volksstammen muziekliefhebbers beschouwen het album OK Computer van Radiohead als een van de beste albums van de jaren negentig. Mocht je het album onverhoopt nog niet hebben, dan is nu de tijd gekomen om het aan te schaffen.
De analoge opnames blijken op deze heruitgave van twintig jaar later (OKNOTOK gedoopt) namelijk fantastisch geremasterd. Nummers als Airbag en Paranoid Android, ze lijken net wat venijniger dan voorheen. De geluiden achter Subterranean Homesick Alien, Lucky en Climbing Up The Walls, ze komen nét even wat psychedelischer over. Exit Music (For A Film) en No Surprises, ze voelen nóg wat intiemer dan twee decennia jaar geleden. Electioneering, ‘t schuurt en vonkt ruw bijna door de speakers, de stemmenlagen in Karma Police, ze zijn nóg breder uitgesmeerd dan voorheen.
Maar er zijn meer redenen om tot aanschaf over te gaan. Wat te denken van de talloze pagina’s met kriebelige Thom Yorke-notities? Of het geweldige artwork van Stanley Donwood? Al zal het voor velen natuurlijk vooral om de muziek draaien. Maar wat dat aangaat is er ook veel extra’s te halen, want dit iconische album komt nu uit met fikse greep extra nummers. Songs die voor een groot deel ooit al te vinden waren op de Singles Collector’s Box die net na het album inclusief apart hoesje (slechts 1500 exemplaren) te verzamelen was. Daarbij komt: deze acht nummers zoals bijvoorbeeld Meeting in The Aisle, Lull, Pearly, Palo Alto en How I Made My Millions zijn ook geremasterd en blijken zo achter elkaar gezet als reeks b-kantjes ineens een geweldige aanvullend volwaardig album op OK Computer te zijn.
Tenslotte geeft de band eveneens nog een drietal nooit eerder uitgebrachte nummers uit de Radiohead-schatkamer vrij. I Promise (geweldige zanglijn!), Man Of War (tof gitaarthema) en Lift (te gekke opbouw en in 1996 al eens te horen op Pinkpop), zijn drie enorme kersen op een toch al zo smakelijke taart die OKNOTOK heet. Verplichte kost; toen en nu.
Bron: Platomania
